എന്നിട്ടും നീ

നീതു കെ. ആർ

നിന്റെ തിരസ്കാരത്തിന്
കറാമ്പട്ടപ്പൂവിൻ
ശുക്ല ഗന്ധം
വിരക്തിയുടെ കോട്ടമതിലിൽ
ബോഗൻ വില്ലക്കാടുകൾ
ഡിസംബറിൻ
പുളിച്ചു തികട്ടലിൽ
നനുത്ത പുലരികൾ

നാലാം മാസം
ബൗദ്ധ നാടകത്തിൻ
തിരശീല വീഴ്കെ
അലസിയ വിരഹത്തിന്
അഴുകിയ വാക്കിൻ
മഞ്ഞ നിറം

ഹൃദയത്തിന്റെ കാടകത്തിൽ
ഘനീഭവിച്ച ശൂന്യത
ആത്മാവിന്റെ വിള്ളലിൽ
പുഴ തേടിപ്പോയ
വേരിന്റെ നീർക്കെട്ടൽ

എന്നിട്ടും.. നീ

എത്ര വെട്ടിയിട്ടും
ചുരത്താത്ത
നീർമരുതിൻ ചുവട്ടിൽ
ബുദ്ധനാവാൻ ധ്യാനിക്കുന്ന
നിന്നെ നോക്കി
തളിരിലയിൽ
നിരാനന്ദത്തിന്റെ ചിരി